• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حقیقت عرفی خاص تخصیصی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حقیقت عرفی خاص تخصیصی به وضع تعیینیِ لفظ برای معنای خاص توسط عرف خاص اطلاق می‌شود.


حقیقت عرفی خاص تخصیصی، مقابل حقیقت عرفی خاص تخصصی بوده و به این معنا است که فردی از عرف خاص، یک لفظ را با وضع تعیینی در یک معنای معین وضع نماید و سپس آن لفظ در میان آن عرف خاص در آن معنای حقیقی استعمال گردد.
[۱] اعتمادی، مصطفی، موضح القوانین، ص۱۵.


۱. ↑ اعتمادی، مصطفی، موضح القوانین، ص۱۵.


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حقیقت عرفی خاص تخصیصی».



جعبه ابزار