حقیقت عرفی خاص خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به وضع
لفظ برای معنای خاص توسط
عرف خاص می‌گویند.
حقیقت عرفی خاص، مقابل حقیقت عرفی عام بوده و عبارت از لفظی است که در میان عرف خاص گروه یا صنفی خاص و یا قبیله‌ای معین برای معنایی وضع شده و در آن معنا به کار می‌رود، به گونه‌ای که اصطلاح گردیده است، مثل: کلمه نصب، رفع و جر در عرف نحوی‌ها، یا
جوهر و
عرض نزد منطقی‌ها.
به طور معمول، لفظ بر اثر کثرت استعمال در میان عرفی خاص، از معنای لغوی به معنای جدید نقل پیدا می‌کند.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حقیقت عرفی خاص».
