حولقه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حولقه(حوقله)، گفتن لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ إلّا باللَّه می‌باشد
حولقه یا حوقله مصدر جعلى
ذکر لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ إلّاباللَّه است، مانند
بسمله که از بِسمِ اللَّه الرَّحمنِ الرَّحیم ساخته شده است.
مفاد
ذکر حولقه آن است که روى گردانى از
گناه و توانایى بر
طاعت جز به حول و قوّه
خداوند امکانپذیر نیست و در حقیقت، بنده با این
ذکر،
فقر و نیاز مطلق خود را در همه چیز به
خدای متعال مىنمایاند و
رفع نیاز خویش را ازاو مىطلبد.
از آن به مناسبت در باب
صلات سخن گفتهاند.
حولقه از ذکرهاى بسیار با فضیلت است که در
اوقات و حالات مختلف و مناسب بر آن سفارش شده است.
از جمله، هنگام پوشیدن لباس نو، بسیار گفتن لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ إلّاباللَّهِ (العَلىّ العَظیم)
مستحب است.
حکایت فصول
اذان همراه
موذن یا پس از گفتن او
مستحب است؛ لیکن- بنابر دیدگاه برخى- مىتواند
حیعلات (حَىَّ عَلى الصَّلاة تا حَىَّ على خَیرِ العَمَل) را به حولقه تبدیل کند. البته این در غیر
نماز است.
استحباب حکایت در
نماز اختلافى است؛ لیکن
نمازگزار اگر بخواهد
اذان را
حکایت کند، نمىتواند
حیعلات را
حکایت نماید؛ چون
کلام آدمى محسوب شده و موجب
بطلان نماز مىگردد؛ بلکه باید آنها را تبدیل به حولقه نماید.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳،ص ۳۸۶.
