• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکم افترا به عیسی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قوم بنی اسرائیل به عیسی (علیه‌السّلام) تهمت سحر می‌زدند و معجزات آن حضرت را سحر می‌پنداشتند.



افترایی که به عیسی (علیه‌السّلام) وارد می‌کردند، سحر بودن معجزات آن حضرت بود: «واذ قال عیسی ابن مریم یـبنی اسرءیل انی رسول الله الیکم مصدقـا لما بین یدی من التورة ومبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد فلما جاءهم بالبینـت قالوا هـذا سحر مبین؛ و به یاد آورید هنگامی را که عیسی پسر مریم گفت: ‌ای بنی اسرائیل ! من فرستاده خدا به سوی شما هستم در حالی که تصدیق کننده کتابی که قبل از من فرستاده شده یعنی تورات می‌باشم، و بشارت دهنده به رسولی هستم که بعد از من می‌آید، و نام او احمد است، هنگامی که او (احمد) با معجزات و دلائل روشن به سراغ آنها آمد گفتند این سحری است آشکار!»


۱. صف/سوره۶۱، آیه۶.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۷۲.    
۳. طباطبائی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۴۲۵.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم افترا».    



جعبه ابزار