حکم افترا به نوح (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نوح (علیه السلام) یکی از پیامبران اولو العزم است که در راه
ارشاد و
هدایت بندگان به سوی
توحید رنج و مشقت فراوانی را تحمل کرد و بسیار از سوی قومش مورد حمله توسط
افترا و
تهمت قرار گرفت.
قوم
نوح (علیه السلام)، به ایشان تهمت ضلالت و گمراهی را نسبت دادند: «لقد ارسلنا نوحـا الی قومه فقال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره انی اخاف علیکم عذاب یوم عظیم• قال الملا من قومه انا لنرک فی ضلـل مبین؛
ما نوح را به سوی قومش فرستادیم، او به آنها گفت: ای قوم من (تنها) خداوند یگانه را پرستش کنید که معبودی جز او برای شما نیست (و اگر غیر این کنید) من بر شما از عذاب روز بزرگی میترسم• (ولی) اشراف قومش به او گفتند: ما تو را در گمراهی آشکاری میبینیم!»
«ولقد ارسلنا نوحـا الی قومه انی لکم نذیر مبین• فقال الملا الذین کفروا من قومه ما نرک الا بشرا مثلنا وما نرک اتبعک الا الذین هم اراذلنا بادی الرای وما نری لکم علینا من فضل بل نظنکم کـذبین؛
ما نوح را به سوی قومش فرستادیم (نخستین بار به آنها گفت: ) من برای شما بیم دهندهای آشکارم•...• اشراف کافر قومش (در پاسخ) گفتند ما تو را جز بشری همچون خودمان نمیبینیم، و کسانی را که از تو
پیروی کردهاند جز گروهی اراذل
ساده لوح نمییابیم، و فضیلتی برای شما نسبت به خود مشاهده نمیکنیم بلکه شما را دروغگو تصور میکنیم.»
«ولقد ارسلنا نوحـا الی قومه فقال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره افلا تتقون• فقال الملؤا الذین کفروا من قومه ما هـذا الا بشر مثلکم یرید ان یتفضل علیکم ولو شاء الله لانزل ملـئکة ما سمعنا بهـذا فی ءابائنا الاولین؛
ما نوح را به سوی قومش فرستادیم، به آنها گفتای قوم من! خداوند یکتا را بپرستید که غیر از او معبودی برای شما نیست، آیا (باز از پرستش بتها) پرهیز نمیکنید؟• جمعیت اشرافی (و مغرور) از قوم نوح که کافر شده بودند گفتند: این مرد بشری است همچون شما که میخواهد بر شما برتری جوید، اگر خدا میخواست پیامبری بفرستد فرشتگانی نازل میکرد، ما چنین چیزی هرگز در نیاکان خود نشنیدهایم.»
«ان هو الا رجل به جنة فتربصوا به حتی حین؛
او فقط مردی است که مبتلا به نوعی از
جنون است، باید مدتی درباره او صبر کنید (تا مرگش فرا رسد، یا از این بیماری رهائی یابد).»
«کذبت قبلهم قوم نوح فکذبوا عبدنا وقالوا مجنون وازدجر؛
پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: او دیوانه است و (با انواع آزارها) او را (از ادامه رسالتش) بازداشتند.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم افترا».