حکم افترا به هود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند متعال
حضرت هود (علیه‌السلام) را برای
هدایت قوم عاد مبعوث فرمود، اما آنان دعوت
پیامبر خدا را نپذیرفتند و او را متهم به
جنون کردند.
افترایی که قوم عاد به
هود (علیه السلام) می‌زدند،
تهمت سفاهت و بی عقلی بود: «والی عاد اخاهم هودا قال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره افلا تتقون• قال الملا الذین کفروا من قومه انا لنرک فی سفاهة وانا لنظنک من الکـذبین؛
و به سوی قوم عاد برادرشان هود را فرستادیم، گفت‌ای قوم من! (تنها) خدا را پرستش کنید که جز او معبودی برای شما نیست، آیا پرهیزگاری پیشه نمیکنید؟! • اشراف کافر قوم او گفتند ما تو را در
سفاهت (و نادانی و سبک مغزی) می‌بینیم و ما مسلما تو را از دروغگویان میدانیم.»
«ان نقول الا اعترک بعض ءالهتنا بسوء قال انی اشهد الله واشهدوا انی بریء مما تشرکون؛
ما فقط (درباره تو) می‌گوئیم بعضی از خدایان ما به تو زیان رسانده (و عقلت را ربوده‌اند) گفت من خدا را به شهادت می‌طلبم شما نیز گواه باشید که من از آنچه شریک (خدا) قرار می‌دهید بیزارم!»
کلمه
اعتراء به معنای برخورد و
اصابه است یعنی گفتند: فکر ما درباره تو جز به این نرسیده که بعضی از خدایان ما تو را آسیب رسانده‌اند و به خاطر اینکه تو به آنها
توهین و بدگویی کرده‌ای بلایی از قبیل نقصان
عقل یا دیوانگی بر سرت آورده‌اند و در نتیجه عقلت را از دست داده ای، پس دیگر اعتنایی به سخنان دعوتگونه تو نیست.
بدون شک هود - همانگونه که برنامه و وظیفه تمام پیامبران است - معجزه یا معجزاتی برای اثبات حقانیت خویش به آنها عرضه داشته بود، ولی آنها به خاطر
کبر و غروری که داشتند مانند سایر اقوام لجوج، معجزات را
انکار کردند و آنها را
سحر شمردند، یا یک سلسله تصادفها و حوادث اتفاقی که نمی‌تواند دلیلی بر چیزی بوده باشد، از این گذشته نفی بت پرستی دلیلی لازم ندارد هر کس مختصر عقل و شعوری داشته باشد و خود را از
تعقیب برهاند آنرا بخوبی در می‌یابد و بفرض که دلیل بخواهد آیا دلائل علاوه بر منطقی و عقلی به
معجزه هم نیاز دارد؟
مخصوصا این جمله که آنها هود را متهم به
جنون کردند، جنونی که بر اثر خشم خدایان حاصل شده بود! خود بهترین دلیل بر خرافی بودن و خرافه پرستی آنها است.
«ثم انشانا من بعدهم قرنـا ءاخرین• فارسلنا فیهم رسولا منهم ان اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره افلا تتقون• ان هو الا رجل افتری علی الله کذبـا وما نحن له بمؤمنین؛
سپس بعد از آنها جمعیت دیگری را به وجود آوردیم• و در میان آنها رسولی از خودشان فرستادیم که پروردگار یکتا را بپرستید، جز او معبودی برای شما نیست آیا (با این همه از
شرک و بت پرستی) پرهیز نمیکنید؟! • ... • او فقط مرد دروغگوئی است که بر خدا افترا بسته و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم افترا».
