خادِعْ ( به کسر دال و سکون عین) از واژگان نهج البلاغه و به معنی فريبنده است. خَدوع (به فتح خاء) به معنی بسيار فريبنده و خَدايع (به فتح خاء) به معنی حيلهها است.
(دنيا شما را مغرور نسازد، چنانكه پيشينيان و امّتهاى گذشته را در اعصار و قرون قبل مغرور ساخت. همانها كه شير از پستان دنيا دوشيدند و به غفلتهاى آن گرفتار شدند.)