خبر (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خَبَر (به فتح خاء و فتح باء) از
واژگان قرآن کریم و به معنی
دانستن و
علم به شىء است.
خَبَر
به معنی دانستن و علم به شىء است. «خَبَرَ الشَّيْءَ خَبَراً:عَلِمَهُ» و خَبَر (به فتح خاء و فتح باء) آنچه نقل و حكايت میشود.
(كَذلِكَ وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَيْهِ خُبْراً) «آنچه را نزد او بود احاطه كرديم و دانستيم.»
(وَ كَيْفَ تَصْبِرُ عَلى ما لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْراً) «چگونه شكيبا میشوى در آنچه
دانش تو احاطه نكرده است.»
(إِذْ قالَ مُوسى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ ناراً سَآتِيكُمْ مِنْها بِخَبَرٍ ...) «موسى به خانوادهاش گفت: من آتشى ديدم بزودى از آن براى شما خبرى میآورم.»
راغب گويد: خبر (به فتح اوّل و دوّم) علم به اشياء است از طريق اخبار و حكايت و گفتهاند:خبره دانستن باطن كار است.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خبر»، ج۲، ص۲۲۰.