خبر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُبْر (به ضم خاء و سکون باء) از
واژگان نهج البلاغه و به معنی دانستن و
علم به شى‌ء است.
خَبَر (به فتح خاء و فتح باء) یعنی آن‌چه نقل و حكايت مى‌شود.
اِخْتِبار (به کسر الف و سکون خاء و کسر تاء) به معنی امتحان است. از اين ماده به وفور در
نهج البلاغه آمده است.
خُبْر به معنی دانستن و علم به شى‌ء است.
خَبَر یعنی آن‌چه نقل و حكايت مى‌شود.
آن حضرت آن‌گاه كه از
صفين بر ميگشت خطاب به قبرستان مطالبى فرمود. بعد به اصحابش گفت
«أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِي الْكَلاَمِ لاََخْبَرُوكُمْ أَنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى» «بدانيد اگر
خدا به آن‌ها اذن
سخن مى‌داد به شما خبر مى‌دادند كه بهترين توشه
آخرت،
تقوى است.»
(شرح‌های حکمت:
)
اِخْتِبار به معنی امتحان است.
«فَفِيهَا اخْتُبِرْتُمْ، ولِغِيْرِهَا خُلِقْتُمْ» «در
دنيا، امتحان شده‌ايد و براى غير دنيا (آخرت) خلق شده‌ايد.»
(شرح‌های خطبه:
)
از اين ماده به وفور در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خبر»، ج۱، ص۳۲۴.
