• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خبّاط (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: عناوین مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)

خَبّاط (به فتح خاء و باء مشدد) از واژگان نهج البلاغه و صیغه مبالغه از خابط است به معنی بسیار رونده بدون بصیرت. مُخْتَبِط (به ضم میم و سکون خاء و فتح تاء و کسر باء) یعنی کسی‌که در مغزش بی‌رویه‌گی و اختلال هست.


خبّاط
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲۵.    
[۲] طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۲۹۳.    
صیغه مبالغه از خابط است به معنی بسیار رونده بدون بصیرت. مُخْتَبِط کسی‌که در مغزش بی‌رویه‌گی و اختلال هست.
[۳] زبيدی، مرتضى، تاج العروس، ج۱۹، ص۲۳۰.    


امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با قاضیان نادان و بی‌تقوی فرموده: اگر راى صواب دهد مى‌ترسد كه خطا باشد و اگر خطا كند اميد دارد در واقع صواب باشد. «جَاهِلٌ خَبَّاطُ جَهلات، عَاش رَكَّابُ عَشَوَات»
[۴] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۳، خطبه ۱۷.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۴۹، خطبه ۱۷.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۹، خطبه ۱۷.    
«نادان است، راه رونده بدون هدایت نادانی‌ها (ظلمات) است، ضعیف چشم است و سوار شونده امور بدون بصیرت.»
[۷] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۵۷، خطبه ۱۷.    
[۸] بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۱۸.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۲۹.    
[۱۰] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۱، ص۵۹۰.    
[۱۱] هاشمى خويى، ميرزا حبيب‌الله، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۷-۲۵۸.    
[۱۲] ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۳.    
) عَشَوَات جمع عشوه به معنی سوار شدن بدون بصیرت می‌باشد.
[۱۳] طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۲۹۳.    
آن حضرت به اشعث بن قیس که رشوه آورده بود فرموده: «أَمُخْتَبِطٌ أَمْ ذُوجِنَّة، أَمْ تَهْجُرُ»
[۱۴] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۵۵، خطبه ۲۲۳.    
[۱۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۴۵، خطبه ۲۲۰.    
[۱۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه ۲۲۴.    
(آيا دستگاه ادراكت به هم ريخته؟ يا ديوانه شده‌اى؟ و يا هذيان مى‌گويى؟)
[۱۷] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۵۴۳، خطبه ۲۲۴.    
[۱۸] بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۵.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۹] بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۸-۱۵۹.    
[۲۰] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۸، ص۴۱۸-۴۱۹.    
[۲۱] هاشمى خويى، ميرزا حبيب‌الله، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۶.    
[۲۲] ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۴۵.    
) که در
(ببینید: «جن»)
گذشت.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲۵.    
۲. ↑ طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۲۹۳.    
۳. ↑ زبيدی، مرتضى، تاج العروس، ج۱۹، ص۲۳۰.    
۴. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۳، خطبه ۱۷.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۴۹، خطبه ۱۷.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۹، خطبه ۱۷.    
۷. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۵۷، خطبه ۱۷.    
۸. ↑ بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۱۸.    
۹. ↑ بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۲۹.    
۱۰. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۱، ص۵۹۰.    
۱۱. ↑ هاشمى خويى، ميرزا حبيب‌الله، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۷-۲۵۸.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۳.    
۱۳. ↑ طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۲۹۳.    
۱۴. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۵۵، خطبه ۲۲۳.    
۱۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۴۵، خطبه ۲۲۰.    
۱۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه ۲۲۴.    
۱۷. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۵۴۳، خطبه ۲۲۴.    
۱۸. ↑ بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۵.    
۱۹. ↑ بحرانى، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۸-۱۵۹.    
۲۰. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۸، ص۴۱۸-۴۱۹.    
۲۱. ↑ هاشمى خويى، ميرزا حبيب‌الله، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۶.    
۲۲. ↑ ابن ابی الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۴۵.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خبّاط»، ج۱، ص۳۲۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 17 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 223 نهج البلاغه
جعبه ابزار