• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خبیر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




خَبِير (به فتح خاء و کسر باء) از واژگان قرآن کریم و به معنای دانا و از اسماء حسنى است. این لفظ چهل و پنج بار در قرآن آمده است‌.



خَبِير به معنی دانا و از اسماء حسنی است.


(إِنَّ اللَّهَ‌ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ‌) (خداوند از آن‌چه انجام مى‌دهيد، آگاه است.)

(وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ‌ الْخَبِيرُ) (او است كه بر بندگان خود، تسلّط كامل دارد و او است حكيمِ آگاه.) در المیزان فرموده: خبیر از خبره مأخوذ است و آن به معنى علم به جزئيّات است و آن اخصّ از علیم است.
(وَ لا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ‌ خَبِيرٍ) (و هيچ كس مانند خداوند آگاه از همه چيز، تو را از حقایق باخبر نمى‌سازد.) فاعل‌ «يُنَبِّئُكَ» محذوف است و «مِثْلُ خَبِيرٍ» جاى آن‌را گرفته است و شايد فاعل آن «احدى باشد يعنى: احدى به تو مثل مخبر دانا خبر نمی‌دهد. در الميزان تقدير آن‌را چنين گفته: خبر نمی‌دهد تو را از حقيقت امر مخبرى مثل مخبر دانا.


این لفظ چهل و پنج بار در قرآن آمده است‌.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۲۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۳.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغه، ج۲، ص۲۳۹.    
۴. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۲۸۱.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۰۸.    
۷. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۳۷.    
۸. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۵، ص۳۸۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۹۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۳۴.    
۱۱. انعام/سوره۶، آیه۱۸.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۲۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۵-۳۶.    
۱۴. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۷، ص۴۶-۴۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۲۱.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۳۲-۳۳.    
۱۷. فاطر/سوره۳۵، آیه۱۴.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۳۶.    
۱۹. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۰.    
۲۰. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۷، ص۴۰.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۳۸.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۱۹.    
۲۳. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۰.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خبیر»، ج۲، ص۲۲۰-۲۲۱.    






جعبه ابزار