• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خب‌ء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




خَبْء (به فتح خاء وسکون باء) از واژگان قرآن کریم و به معنی پوشيده و نهان است.



خَبْء به معنی پوشيده و نهان است. راغب گويد: هر ذخيره شده پوشيده را خبأ گويند. «خَبَأَ الشّيْ‌ءَ خَبْأً:سَتَرَهُ». اين كلمه در اصل مصدر است كه به معناى مفعول می‌آيد.


در نهج البلاغه حكمت ۵ آمده: ««وَ الْمُسَالَمَةُ خَبْ‌ءُ الْعُيُوبِ».» «تسالم پوشيدن عيب‌ها است.»
و در حكمت ۱۴۸ هست: ««الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ».» «مرد زير زبانش پنهان است يعنى چون سخن گويد قدرش معلوم می‌شود.»
(أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ‌ الْخَبْ‌ءَ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُخْفُونَ وَ ما تُعْلِنُونَ‌) « شيطان اعمالشان را بر آنان آراسته تا خدایى را كه در آسمان‌ها و زمين نهان را آشكار می‌كند و آن‌چه پنهان می‌كنيد و آشكار می‌داريد می‌داند، سجده نكنند.» اين ترجمه بنا بر آن است كه «الّا» را در اوّل آيه مشدّد بخوانيم.
ظاهر قرآن آن است كه اين آيه سخن هدهد است كه خطاب به سليمان در باره قوم سباء گفته است ولى كلمه‌اى عجيب و قابل دقّت است.
نهان را آشكار ميكند يعنى چه؟ نا گفته نماند: برق در ميان ذرّات ابر و عسل و شير در گل‌ها و علف‌ها نهان است خداوند به وسيله تخليه الكتريكى برق نهان را از ميان ابرها آشكار می‌كند و به وسيله زنبور عسل و گاو، عسل و شير نهان‌ را ظاهر می‌سازد. و ايضا تمام حبوبات و ميوه‌ها و غيره در گازهاى هوا و املاح دريا و خاک و آب، پنهان و نهان‌اند خداوند به وسيله گل‌ها و گياهان و درختان آن‌ها را هر سال به اندازه معيّن آشكار می‌سازد و در اختيار مردم قرار می‌دهد و نيز نسل‌هاى آينده بشر و حيوانات و حشرات همه در عالم مخفى و مستوراند و به تدريج آشكار می‌شوند و به وجود خود ادامه می‌دهند.
سبحان اللّه چه واقعيّتى است؟!! درک هدهد چه درک عجيبى است؟! و شايد معنى آيه‌(وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ‌) (و هيچ چيز نيست، مگر آنكه خزاين آن نزد ماست. ولى ما جز به اندازه معيّنى آن رانازل نمى‌كنيم.) همين باشد.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۱۷-۲۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقائيس اللغه، ج۲، ص۲۴۴.    
۴. طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۱، ص۱۱۸.    
۵. شرتونی، سعید، أقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد، ج۲، ص۹.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
۷. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۵۳، حکمت۵.    
۸. شريف رضی، ابوا الحسن، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۷۰، حکمت ۳.    
۹. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۸۹، حکمت ۱۴۸.    
۱۰. شريف رضی، ابوا الحسن، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۱۱، حکمت ۱۴۰.    
۱۱. نمل/سوره۲۷، آیه۲۵.    
۱۲. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ج۱۵، ص۳۵۶.    
۱۳. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۵، ص۵۰۷.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۷، ص۳۷۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۰۰.    
۱۶. حجر/سوره۱۵، آیه۲۱.    
۱۷. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۶۳.    
۱۸. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ج۱۲، ص۱۴۰.    
۱۹. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۲، ص۲۰۶.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۶، ص۱۱۰.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۷۸.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خب‌ء»، ج۲، ص۲۱۷-۲۱۸.    
واژه شناسی واژگان حکمت ۵ نهج البلاغهواژه شناسی واژگان حکمت ۱۴۸ نهج البلاغه





جعبه ابزار