خدعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خدعه در
لغت بهمعنی،
نیرنگ،
گول‌زدن و
گمراهکردن،
چشم‌بندی و غیره... آمدهاست.
در
اصطلاح به کارگیری نیرنگ و خدعه در
جنگ برای نابود کردن یا
تسلیم ساختن
دشمن گفته میشود.
حضرت علی (علیه السلام) فرمود:
از
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در
جنگ خندق شنیدم که فرمود: «الْحَرْبُ خُدْعَةٌ»
یعنی
جنگ فریب است.
و نیز فرمود: «تُکَلِّمُوا بِما ارَدْتُمْ»
یعنی آنچه را که میخواهید درباره نابودی دشمن (باگفتن
دروغ) به
زبان بیاورید،
آزاد هستید.
در
تاریخ چنین نقل شده است:
حضرت علی (علیه السلام) در
جنگ خندق عمروبن عبدود را به کار دیگری مشغول کرد و سپس به پای او
شمشیر زد که قطع شد. عمرو گفت: ای علی
خدعه کردی. حضرت جواب داد «الْحَرْبُ خُدْعَةٌ» جنگ، فریب است.
پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود:
«ثَلاثٌ یَحْسِنْ فیهِّنَ الْکِذْب: الْمَکیدَةُ فِیالْحَرْبِ وَعَدْتُکَ زُوْجَتُکَ وَالْاصْلاحِ بَیْنَ النَّاسِ»
در سه جا دروغ نیکوست، فریب در
نبرد و
وعده به
همسر خود و
سازش دادن میان
مردمان.
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۵۴.
