• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خذو (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)

خَذْو (به فتح خاء و سکون ذال) از واژگان نهج البلاغه به معنی سست شدن و نرم گشتن است. از اين لفظ فقط يک مورد در نهج البلاغه آمده است.


خَذْو
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ص۳۲۹.    
[۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد، ج۲، ص۲۹.    
به معنی سست شدن. نرم گشتن

امام علی (علیه‌السّلام) در رابطه با خلقت زمين فرموده: {{نهج:فَخَضَعَ جِمَاحُ الْمَاءِ الْمُتَلاَطِمِ لِثِقَلِ حَمْلِهَا... وَذَلَّ مُسْتَخْذِياً إِذْ تَمعَّكَتْ عَلَيْهِ بِكَوَاهِلِهَا}
[۳] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۹۶-۱۹۷، خطبه ۹۰.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۷۳، خطبه ۸۹.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۱-۱۳۲، خطبه ۹۱.    
«سركشى آب (مذاب) مركز زمين براى سنگينى حمل پوسته زمين، خاضع و آرام شد و ذليل گرديد در حال نرم شدن، وقتى كه پوسته زمين با شانه‌هايش (كوه‌ها) بر آن نشست.»
[۶] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۸۹، خطبه ۹۱.    
[۷] بحرانى، ابن ميثم، ت محمدى مقدم و نوايى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۱.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانى، ابن ميثم، ت محمدى مقدم و نوايى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۹.    
[۹] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۴، ص۱۴۱.    
[۱۰] هاشمى خويى، ميرزا حبيب‌الله‌، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۰.    
[۱۱] ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳۹.    
(اشاره است به احاطه پوسته زمين بر مركز مذاب آن.)

از اين لفظ فقط يک مورد در «نهج» آمده است.
[۱۲] السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۹۶، خطبه ۹۰.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ص۳۲۹.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد، ج۲، ص۲۹.    
۳. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۹۶-۱۹۷، خطبه ۹۰.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۷۳، خطبه ۸۹.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۱-۱۳۲، خطبه ۹۱.    
۶. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۸۹، خطبه ۹۱.    
۷. ↑ بحرانى، ابن ميثم، ت محمدى مقدم و نوايى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۱.    
۸. ↑ بحرانى، ابن ميثم، ت محمدى مقدم و نوايى، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۹.    
۹. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۴، ص۱۴۱.    
۱۰. ↑ هاشمى خويى، ميرزا حبيب‌الله‌، منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۰.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحديد، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳۹.    
۱۲. ↑ السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۹۶، خطبه ۹۰.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خذو»، ص۳۲۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 90 نهج البلاغه
جعبه ابزار