خسف

خَسْف ، فرورفتن است

خسف‌ فرو رفتن چشم یا فرورفتن در زمین به جهت عذاب را می گویند .

به فتح خاء‌ و سکون سین، تلفظ می گردد .

عنوان ياد شده به مناسبت در باب صلات و ديات به كار رفته است.

نماز گزاردن در سرزمين خسف (سرزمينى كه خداوند دشمنان خود را با فروبردن در آن كيفر كرده است يا خواهد كرد) مانند سرزمين بابِل و بيداء مكروه است.

اگر بر اثر جنايت، حدقه چشم نابينايى فرو رود، بنابر قول مشهور يك سوم ديه چشم بر عهدۀ جانى ثابت مى‌گردد