• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خضد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




خَضْد (به فتح خاء و سکون ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنی خم کردن شاخه نرم است. اين كلمه در قرآن مجيد فقط يک دفعه آمده است.



خَضْد به معنای خم كردن شاخه نرم‌ است.


(وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ) «اصحاب يمين چه اصحاب يمين در كنار درخت سدر مخصوصى‌اند كه شاخه‌اش از كثرت ميوه خم شده و درخت مخصوصى كه ميوه آن بالاى هم ديگر است.»
در مجمع البيان می‌گويد: اصل خضد خم كردن چوب نرم است.
در نهايه آورده: اصل خضد شكستن شى‌ء نرم است به طوری كه از محل جدا نشود و گاهى به معنى قطع باشد. در صحاح نيز خم كردن گفته است. در قاموس و اقرب يكى از معانى آن را شكستن بدون جدا شدن از محل گفته است.
على هذا مراد از (مَخْضُودٍ) در آيه شريفه خم شده از كثرت ميوه است.
راغب آن را به معنى قطع گرفته و مخضود را مكسور الشوك (بى‌خار) معنى كرده است. در مجمع با آن كه اصل خضد را خم كردن گفته ولى مخضود را درختی كه خارش قطع شده (بى‌خار) تفسير نموده است. كشاف نيز آن را درختی كه خار ندارد معنى كرده است.
بيضاوى احتمال داده كه مراد بى‌خار و يا خم شده از كثرت بار باشد. احتمال دوّم در كشاف از مجاهد نقل شده است و محمد عبده در نهج البلاغه خطبه ۱۰۳ كه در وصف دنيا فرموده‌: ««قَدْ صَارَ حَرَامُهَا عِنْدَ أَقْوَامٍ بِمَنْزِلَةِ السِّدْرِ الْمَخْضُودِ»» نيز هر دو احتمال را داده است.


اين كلمه در كلام‌اللَّه مجيد فقط يک دفعه آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۲۸۵.    
۳. طريحی نجفی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت حسینی، ج۳، ص۴۳.    
۴. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۷-۲۹.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱۹، ص۱۲۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۱-۲۱۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۹، ص۳۶۳-۳۶۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۰-۱۵۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۹، ص۳۶۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۴۸.    
۱۱. ابن‌اثير، مجدالدين، النهايه في غريب الحديث والاثر، ج۲، ص۳۹.    
۱۲. الجوهري، أبو نصر، الصحاح تاج اللغة وصحاح العربية، ج۲، ص۴۶۸.    
۱۳. فيروزآبادی، مجدالدين، قاموس المحيط، ج۱، ص۲۹۱.    
۱۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربيه و الشوارد، ج۲، ص۶۳.    
۱۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۲۸۵.    
۱۶. طبرسي، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۹، ص۳۶۲.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی ج۲۴، ص۱۴۸.    
۱۸. زمخشری، محمود بن عمر، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج۴، ص۴۶۱.    
۱۹. بيضاوی، ناصرالدین عبدالله، تفسير البيضاوی (انوار التنزيل واسرار التاويل)، ج۵، ص۲۸۶.    
۲۰. زمخشری، محمود بن عمر، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج۴، ص۴۶۱.    
۲۱. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعه استقامه، ص۲۰۰، خطبه ۱۰۳.    
۲۲. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۸.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خضد»، ج۲، ص۲۵۶.    






جعبه ابزار