خطاب تعجیز•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خطاب تعجیز،
خطاب به
قصد اعلان
عجز مخاطب است.
«تعجیز» به معنای
ناتوان کردن یا نسبت ناتوانی دادن به دیگران است.
در «خطاب تعجیز» گوینده،
مخاطب را ناتوان میانگارد؛ مانند:
۱. (وان کنتم فی ریب مما نزلنا علی عبدنا فاتوا بسورة من مثله)؛ «و اگر در آنچه بر
بنده خود نازل کردهایم
شک دارید پس اگر راست میگویید سورهای مانند آن بیاورید».
خداوند مخاطبان خود را به
تحدی دعوت میکند و به آنها میفهماند که از آوردن یک
سوره همانند قرآن عاجزند.
۲. (فادرؤوا عن انفسکم الموت)؛ «پس
مرگ را از خودتان دور سازید! ».
آیه به
انسانها میفهماند که نمیتوانند از مرگ خود جلوگیری کنند.
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «».