• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




خُطْو (به ضم خاء و سکون طاء) از واژگان قرآن کریم به معنای فاصله ميان دو پا در راه رفتن است. از مشتقات آن خَطْوه (به فتح خاء و سکون طاء) به معنای یک دفعه گام برداشتن است. جمع آن در اولی خُطُوات (به ضم خاء و طاء) و در دوّمى خَطَوات (به فتح خاء و طاء) است. اين كلمه به صورت جمع در پنج محل از قرآن مجيد آمده است.



خُطْو و خُطْوه فاصله ميان دو پا در راه رفتن است و به فتح اوّل يک دفعه گام برداشتن است و جمع آن در اوّلى خُطُوات و در دوّمى به فتح اوّل بر وزن ضربات است.


(يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالًا طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ‌الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌) (اى مردم! از نعمت‌هاى حلال و پاكيزه‌اى كه در زمين است بخوريد و از گام‌هاى شيطان، پيروى نكنيد؛ زيرا او، دشمن آشكار شماست.)
تابع شدن به خطوات شيطان پيروى از او و پا گذاشتن در جاى پاى او است و بالاخره مراد، تبعيت از وساوس و دغدغه‌هاى او می‌باشد.
در مجمع از امام باقر و صادق عليهماالسلام مروى است كه از جمله خطوات شيطان قسم به طلاق، نذر در معاصى و هر سوگند به غير خدا است.
تبعيّت واقعى در راه رفتن آن است كه تابع پاى خويش را در جاى پاى متبوع بگذارد و مانند او راه رود، هر كه در زندگى تابع وساوس شيطان باشد پا در جاى پاى او گذاشته و در هر دو جهان بدبخت خواهد شد.
منظور از اين كلمه به صورت جمع در قرآن آن است كه آدمى در مسير زندگى تابع هوى و تسويلات شيطانى نشده و از راه و منطق صحيح كه به وسيله پيغمبران پاک عرضه شده پيروى نمايد.


اين كلمه به صورت جمع در پنج محل از قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۶۴.    
۲. طريحی نجفی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت حسینی، ج۱، ص۱۲۶.    
۳. قزوینی رازی، احمد بن فارس، معجم مقایيس اللغه، ج۲، ص۱۹۸.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۱، ص۴۶۶.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۵۷.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۲۸۸.    
۷. فيروزآبادی، مجدالدين، قاموس المحيط، ج۴، ص۳۲۴.    
۸. فيروزآبادی، مجدالدين، قاموس المحيط، ج۴، ص۳۲۴.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۱۶۸.    
۱۰. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر الميزان، ج۱، ص۴۱۷-۴۱۹.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۳۱-۶۳۴.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۱، ص۴۶۷-۴۶۸.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۵۷-۱۵۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۱، ص۴۶۸.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۵۸.    
۱۷. بقره/سوره۲، آیه۱۶۸.    
۱۸. بقره/سوره۲، آیه۲۰۸.    
۱۹. انعام/سوره۶، آیه۱۴۲.    
۲۰. نور/سوره۲۴، آیه۲۱.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خطو»، ج۲، ص۲۶۴-۲۶۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن




جعبه ابزار