خلیل بن عبدالله قزوینی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خلیل بن عبدالله قزوینی (م
۴۴۶ هـ.ق) از محدثان برجسته قرن پنجم هجری بود.
اطلاعات دقیقی از تاریخ تولد و محل دقیق سکونت اولیه او در دست نیست، اما مشخص است که وی برای کسب دانش، سفرهای زیادی انجام داده است.
او از ابوالحسن محمد بن حسن بن حلوان خلیلی بخاری و ابوبکر بن لال احادیث زیادی شنیده و آن‌ها را روایت کرده است.
علمای اهل سنت او را مردی فاضل، ادیب، مورد اعتماد، حافظ حدیث، رجال‌شناس و متخصص در علم حدیث دانسته‌اند.
راویان از او، اسماعیل بن عبدالله لجبار بن ماکی و ابوبکر بن لال می‌باشند.
آثار وی شامل؛
الارشاد فی معرفة المحدثین و
الارشاد فی اخبار قزوین می‌باشند.
ایشان در سال ۴۴۶ (هجری قمری) در
قزوین دار فانی را وداع گفت.
ابویعلی خلیل بن عبداللّه بن احمد خلیلی قزوینی درباره تاریخ، مکان ولادت و سکونت وی اطلاعی در اختیار نیست.
او برای کسب دانش سفرهای فراوانی کرد.
ترجمه‌نویسان سنّی وی را مردی فاضل، ادیب، مورد اعتماد، حافظ و راوی رجال شناس و متخصص در
علم حدیث توصیف کرده‌اند.
مذهب او به دست نیامد.
ابویعلی از بزرگانی چون
ابوالحسن محمد بن حسن بن حلوان خلیلی بخاری و ابوبکر بن لال احادیث بسیاری شنید و روایت نمود.
خلیل بن عبداللّه روایان و شاگردانی داشته که از جمله؛ اسماعیل بن عبداللّه لجبّار بن ماکی،
ابوبکر بن لال
و دیگران از وی روایت کرده‌اند.
خلیلی کتاب‌هایی تألیف کرده که عبارتند از:
• کتاب الارشاد فی معرفة المحدّثین؛
• الارشاد فی اخبار قزوین.
قزوینی در سال ۴۴۶ (هجری قمری) در قزوین از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «خلیل بن عبدالله قزوینی»، ج۳، ص۱۵۳.
