خواتم مواعظی•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خواتم مواعظی، آیات پایانی بعضی از سورهها، مشتمل بر
موعظه
مردم به چیزی را میگویند.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
«مواعظ» جمع «
موعظه
» است. به آیات پایانی سورههایی که
خداوند
در آنها مردم را موعظه و
اندرز
داده است «خواتم مواعظی» میگویند.
[۱]
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۳۶۶.
[۲]
زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۱۸۲.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۳۶۶.
۲.
↑
زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۱۸۲.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «خواتم مواعظی».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری