دجر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَجَر (به فتح دال و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای تاریکی است. از مشتقات آن در
نهج البلاغه،
دَیْجور (به فتح دال و سکون یاء) به معنای تاریکی است و جمع آن
دیاجیر (به کسر دال و سکون یاء) می‌باشد. این ماده فقط دو بار در نهج البلاغه آمده است.
دَجَر
و دَيْجور به معنای تاريكى است و جمع آن دياجير می‌باشد.
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره
خدا فرموده:
«عَالِمُ السِّرِّ مِنْ ضَمَائِرِ الْمُضْمِرِينَ... وَتَغْرِيدِ ذَوَاتِ الْمَنْطِقِ فِي دَيَاجِيرِ الاَْوْكَارِ... وَمَا اعْتَقَبَتْ عَلَيْهِ أَطْبَاقُ الدَّيَاجِيرِ» «خدا داناست به اسرار ضمير اهل ضمائر و به آواز خوانى پرندگان در ظلمت‌هاى لانه‌ها و به آنچه پى در پى مى‌آيد در پرده ظلمت‌ها.»
شرح‌های خطبه: (
)
این واژه فقط دو بار در «نهج» ديده مى‌شود.
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دجر»، ج۱، ص۳۷۵.
