دجله (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دِجْلِه (به کسر دال و سکون جیم) از
واژگان نهج البلاغه یكى از پر آب ترين رودهاى آسياى غربى به طول دو هزار كيلومتر است كه از تركيه سرچشمه گرفته و از
دیار بکر و
موصل و
بغداد عبور مى‌كند و به
فرات وصل شده و
شط العرب را تشكيل مى‌دهد و به
خلیج فارس مى‌ريزد. آن فقط يک بار در
نهج البلاغه آمده است.
دِجْلِه یكى از پر آب ترين رودهاى آسياى غربى به طول دو هزار كيلومتر كه از تركيه سرچشمه گرفته و از ديار بكر و موصل و بغداد عبور مى‌كند و به فرات وصل شده و شط العرب را تشكيل مى‌دهد و به خليج فارس مى‌ريزد. «دجله»- به كسر دال- است به فتح آن هم گفته مى‌شود.
حضرت علی علیه السلام در بيست و پنجمين شوال سال ۳۷ در «
نخیله» آنگاه كه آماده حركت به
صفین بود فرمود:
«وَقَدْ رَأَيْتُ أَنْ أَقْطَعَ هذِهِ الْنُّطْفَةَ إِلَى شِرْذِمَة مِنْكُمْ مُوَطِّنِينَ أَكْنَافَ دَجْلَةَ فَأُنْهِضَهُمْ مَعَكُمْ إِلَى عَدُوِّكُمْ» «مى‌خواهم از اين آب فرات بگذرم به طرف عدّه كمى از مردم كه در اطراف دجله وطن اختيار كرده‌اند، تا آن‌ها را بر انگيزم كه با شما به جنگ دشمن بروند.»
شرح‌های خطبه: (
)
آن فقط يكبار در «نهج» آمده است.
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دجله»، ج۱، ص۳۷۵-۳۷۶.
