• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعا برای اقامه نماز (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در قرآن کریم به مطلوب بودن دعا برای توفیق اقامه نماز، برای خود و فرزندان اشاره شده است.



در آیه ۴۰ سوره ابراهیم به مطلوبیت دعا برای توفیق اقامه نماز، به وسیله خود و فرزندان اشاره شده است:
«رب اجعلنی مقیم الصلوة و من ذریتی ربنا... ؛ پروردگارا مرا برپادارنده نماز قرار ده و از فرزندان من نیز پروردگارا و دعای مرا بپذیر.»

۱.۱ - اذن و مشیت خدا

نسبت دادن نماز خواندن حضرت ابراهیم به خدا- با اینکه او نماز را می‌خواند- نظیر نسبت دادن دوریش از بت پرستی است به خدا. و همانطور که قبلا هم گفته‌ایم هر عملی و از آن جمله نماز خواندن و بت نپرستیدن یک نسبت و ارتباط به خدای تعالی دارد، و آن عبارتست از احتیاج و ارتباطش به اذن و مشیت خدا. و یک نسبت به عامل دارد و آن نسبت تصدی و صدور است.
این جمله، فقره دوم از دعای ابراهیم علیه‌السّلام است که فرزندانش را در آن شرکت داده است. و دعای اولش جمله" و اجنبنی و بنی ان نعبد الاصنام" و دعای سومش جمله" ربنا اغفر لی و لوالدی و للمؤمنین" است که پدر و مادر و عموم مؤمنین را در آن شرکت داده.
نکته‌ای که در هر سه فقره رعایت شده این است که ابراهیم در همه آنها خودش را به عنوان مفرد و مستقل ذکر کرده. در دعای اولش گفته است: " و اجنبنی" و در دومی گفته است: " اجعلنی"، و در سومی گفته است: " اغفر لی"، و این بدان جهت بوده که خواسته است علاوه بر فرزندانی که در این موقع داشته، تمامی ذریه آینده اش را هم به خود ملحق سازد، هم چنان که در جای دیگر از آن جناب نقل کرده که گفته است:
" و اجعل لی لسان صدق فی الآخرین" (و برایم یاد خیری در آیندگان بگذار. ) و باز در جای دیگر خدای تعالی گفت و شنود خود را با وی چنین حکایت کرده است: " اذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال و من ذریتی" (و چون ابراهیم را پروردگارش به ابتلائاتی بیازمود و او همه را به خوبی به پایان رسانید، پروردگارش گفت که من تو را برای مردم امام قرار می‌دهم. گفت از ذریه‌ام نیز قرار ده. )
در فقره اول از دعایش گفت: " و اجنبنی و بنی" و در اینجا گفت: " اجعلنی- مقیم الصلاة و من ذریتی" و ممکن است این سؤال برای خواننده پیش بیاید که چرا در اول نگفت: " و من بنی- و بعضی از فرزندان مرا" و در دومی کلمه" من" را آورد؟ در جواب می‌گوییم: هر چند که ظاهر فقره اول عمومیت، و ظاهر فقره دوم تبعیض است، و لیکن در گذشته ثابت کردیم که مراد وی در فقره اول نیز بعضی از ذریه است، نه همه آنها، و بعد از اثبات این معنا هر دو فقره با هم تطابق خواهند داشت.
یکی دیگر از موارد تطابق این فقره این است که مضمون هر دو تاکید شده است.


۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۰..    
۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۸۴.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۲۴.    
۴. طباطبائي، محمدحسين، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۱۳.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اظهار عبودیت در دعا».    



جعبه ابزار