دلالت سیاقی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دلالت سیاقی به معنی
دلالت استنباط شده از
کلام، به کمک
عقل است که به آن دلالت منطوقی غیر صریح نیز می گویند.
دلالت سیاقی، از اقسام
دلالت منطوقی و مقابل
دلالت صریحی بوده و عبارت است از دلالتی که به طور مستقیم از کلام استفاده نمی شود، بلکه عقل، آن دلالت را
استنباط و برای کلام اثبات می کند، چه معنای مدلول، مقصود گوینده باشد و چه نباشد؛ به این بیان که گاهی کلام متکلم به ملازمه دلالت می کند بر این که از این کلام، لفظ مفردی حذف شده و در تقدیر است، به گونه ای که بدون آن، مقصود گوینده ناقص است، یا این که کلام، به ملازمه بر مفاد جمله ای دلالت می کند، ولی لزومش،
لزوم بیّن به معنای اخص نیست تا در مفهوم داخل باشد.
و به عبارت دیگر، دلالت سیاقی آن است که
سیاق کلام بر لفظ یا معنای مقدر ـ مفرد یا
جمله ـ دلالت کند.
رشاد، محمد، اصول فقه، ص ۱۳۱
شهابی، محمود، تقریرات اصول، ج ۲، ص ۸۰
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۱، ص ۲۸۶
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
