دهس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَهاس (به فتح دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای زمين نرمى است نه خاک و نه شن بلكه مركب از هر دو كه راه رفتن در آن دشوار است. از این لفظ فقط یک مورد در
نهج البلاغه آمده است.
دَهاس:
به معنای زمين نرمى است نه خاک و نه شن بلكه مركب از هر دو كه راه رفتن در آن دشوار است.
حضرت علی (علیه‌السلام) و به
معاویه (عليه‌لعائن‌الله)، ضمن نامه‌اى مى‌نويسد:
«وَ قدْ أَتاني كِتابٌ مِنْكَ ذُو أَفانِينَ مِنَ الْقَوْلِ... أَصْبَحْتَ مِنْها كَالْخائِضِ فِي الدَّهاسِ وَ الخابِطِ فِي الدِّيماسِ» (نامه‌اى از تو به من رسيده كه سراسر آن پشت هم اندازى بود؛ در آن از صلح و خيرخواهى خبرى نبود. در اساطير و سخنان افسانه‌اى هيچ اثرى از دانش و بردبارى به چشم نمى‌خورد؛ تو همچون كسى هستى كه در زمين سست و صعب العبور گام گذارده و يا همچون كسى كه در تاريكى دخمه‌هاى زيرزمينى راه خود را گم مى‌كند.)
(شرح‌های نامه:
) اين در «دمس» گذشت.
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دهس»، ج۱، ص۳۹۸.
