دواعی معنوی مجاز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دواعی معنوی
مجاز به معنی انگیزه های معنایی در استعمالات مجازی است.
دواعی معنوی مجاز، مقابل
دواعی لفظی مجاز بوده و عبارت است از فواید معنایی که سبب
استعمال معنای مجازی به جای
معنی حقیقی می گردد؛ به بیان دیگر، فواید غیر لفظی ای که به خاطر آنها درباره چیزی مجاز گویی می شود، مانند: قصد
تعظیم،
تحقیر،
ترغیب،
تشویق و ایجاد نفرت که تمام اینها سبب می شود
معنی مجازی بر حقیقی اولویت داده شود، مثل این که برای تعظیم شخص عالمی به او، "
ابوعلی سینا " گفته شود یا به منظور تحقیر وی، به او "
ابوجهل " گفته شود، یا برای ترغیب نسبت به چیزی، بگویند این "
آب حیات " است، یا برای پرهیز دادن از چیزی گفته شود آن " سَمّ " است.
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج ۱، ص ۳۰۶
فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۳۳۵
زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج ۲، ص ۷۱
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
