ذبیح‌الله صفا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذبیح‌الله صفا فرزند سید علی اصغر فرزند میر صفی بود که در ۱۲۹۰ خورشیدی در شه میرزاد
سمنان به دنیا آمد. وی صاحب فعالیت‌های ادبی فراوانی می‌باشد.
ذبیح‌الله صفا فرزند سید علی اصغر فرزند میر صفی بود که در ۱۲۹۰ خورشیدی در شه میرزاد
سمنان زاده شد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در همان جا و
بابل به پایان برد و در ۱۳۰۴ به
تهران رفت و در دانش سرای عالی در رشته زبان و ادبیات فارسی، فراگیری دانش را پی گرفت و سرانجام در ۱۳۲۲ فارغ التحصیل شد و رساله دکتری اش را با عنوان «حماسه سرایی در
ایران» نوشت.
او دوران کوشش‌های ادبی خود را از ۱۳۱۲ آغاز کرد و در برخی از جراید مانند مهر، ایران امروز، تعلیم و تربیت، جلوه، سخن، پشوتن، یغما، دانش، فرهنگ، مربی، تمدن و... ، مقالات فراوانی در باره موضوع‌های ادبی، تاریخی و فلسفی چاپ کرد و از ۱۳۲۲ به استادی تاریخ ادبیات فارسی در دانش کده ادبیات منصوب شد و افزون بر این، به کارهای دیگر اداری مانند معاونت و سپس کفالت اداره دانش سراهای مقدماتی (۱۳۲۰) و ریاست اداره تعلیمات عالیه و تعلیمات متوسطه وزارت فرهنگ، ریاست بخش تبلیغات شیر و خورشید سرخ، عضویت یونسکو در ایران و عضویت هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس‌های عمومی یونسکو (۱۹۴۸، ۱۹۴۹، ۱۹۵۰، ۱۹۵۴، ۱۹۵۶ و ۱۹۵۸) پرداخت. وی چند سال نیز رئیس اداره کل انتشارات و تالیفات دانش گاه تهران بود. صفا در باره ادبیات فارسی پژوهش‌های بسیاری سامان داد و کتاب‌های فراوانی نوشت.
صفا پس از خدمت وظیفه عمومی با عنوان دبیر زبان و ادبیات فارسی در رشته ادبی دبیرستان شرف تهران کار کرد و پس از دریافت مدرک دکتری، از ۱۳۲۲ برای تدریس تاریخ ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات تهران برگزیده شد و از آن پس، نخست با عنوان دانش یار و بعد به عنوان استاد در همان جا به تدریس پرداخت. وی هم چنین زمانی سردبیر مجله مهر بود و در ۱۳۱۵، سردبیری آن را به عهده گرفت تا اینکه در ۱۳۲۰، امتیاز مجله سخن به نامش صادر و به سردبیری دکتر ناتل خانلری و مدیریت او تا یک سال اداره شد. امتیاز روزنامه شباهنگ نیز چهار سال از آن او بود و از ۱۳۲۶ تا پنج سال، مقاله‌ها و آثارش در مجله
ارتش به چاپ می‌رسید تا دوره بازنشستگی، سردبیری مجله دانش کده ادبیات را به عهده داشت.
آیین سخن، اخوان الصفا،
تاریخ ادبیات در ایران، تاریخ
علوم عقلی در تمدن اسلامی تا میانه قرن پنجم هجری، تاریخ مختصر تحول نظم و نثر پارسی، ترجمه رافائل، ترجمه کیانیان، تصحیح و چاپ
اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید، حماسه سرایی در ایران، دانش‌های یونانی در شاهنشاهی ساسانی، گنج سخن، گنج و گنجینه، مزدا پرستی در ایران قدیم، مقدمه و تعلیقات و حواشی دیوان
عبد الواسع جبلی، داراب نامه محمد بیغمی و دیوان
سیف الدین محمد فرغانی، تنها اندکی از آثار و کارهای پر شمار اویند.
تاریخ ادبیات در ایران
نرم افزار عرفان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
