ذهن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در لغت به معنى فهم و عقل است.
در اصطلاح
فیلسوفان قديم قوهاى است نفسانى كه اكتساب
علوم تصوری و تصديقى را ممكن مي سازد.
و يا قوهاى است نفسانى كه تميز بين امور خوب و بد يا درست و نادرست را ممكن ميسازد يا قوهاى است كه اكتساب تصورات و تصديقات را مهيا مىكند.
مقصود از ذهن مطلقا قوه مدركه است خواه منظور از آن خود نفس انسانى باشد، خواه يكى از قواى نفس منظور باشد.
در فلسفه جديد ذهن (فهم) به قوه
ادراک و
تفکر از آن جهت كه در مقابل
احساس قرار دارد اطلاق مىگردد.
ذهن به اين معنى عبارت است از
عقل يا
ملکه فهم كه گاهى آن را
عقل و گاهى
نفس مىنامند و از اين جهت نمىتوان عقل را بر نفس اطلاق كرد.
خاتمی،احمد،فرهنگ علم کلام،ص۱۱۷
