راه های مقابله با شیطان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیطان سوگند خورده است که آدمیزادگان را گمراه سازد.
بدین روی، مبارزه با او بخش مهمی از تعالیم عملی
اسلام را تشکیل می‌دهد. نخستین هشداردهنده برای مقابله با شیطان، آیات
قرآن کریم است.
خداوند در قرآن هر جا که از این موجود شرور یاد فرموده، انسان‌ها را از همراهی او بر حذر داشته است؛
اما درباره خطر شیطان برای انسان، دو نکته یاد کردنی است:
شیطان و اصحاب او هیچ دستی در عرصه تکوین و
آفرینش ندارند.
قرآن کریم، همه آفریدگان را به صورت تکوینی رو به سوی کمال می‌داند.
اگر اغواگری شیطان، حالتی جبری می‌داشت، در این سنت الهی- هدایت عامه- نقض روی می‌داد.
افزون بر این، شیطان توان آن ندارد که
وحی الهی و رهنمودهای
پیامبران علیه‌السّلام را دگرگون سازد.
شیطان را بر بندگان خداوند سلطه‌ای نیست مگر خود بخواهند.
انسان مختار است تا راه هدایت را بپیماید یا ضلالت را برگزیند.
از این دو نکته می‌توان دریافت که دست شیطان تنها در وسوسه و تزیین و نظایر آن باز است و در عرصه تکوین، جولانگاهی ندارد.
قرآن کریم عواملی را بر می‌شمارد که انسان را به دام شیطان می‌اندازند:
۱.
شرک و تن دادن به ولایت شیطان
؛
۲. فراموش کردن خداوند
؛
۳. قساوت
قلب ؛
۴. دنیاگرایی و هواپرستی
؛
۵. گناهکاری.
شیطان از گذر
شهوت ،
غضب و هوا و هوس بر آدمی سلطه می‌یابد.
و
اندیشه او را به تسخیر در می‌آورد. بدین روی، برای رویارویی با شیطان، باید با هواهای نفسانی و رذائل درونی مبارزه کرد.
برخی از راه‌های این مبارزه عبارت‌اند از:
۱.
اخلاص : شیطان توان آن ندارد که بامخلصان در افتد و آنان را بفریبد.
۲.
ایمان و
توکل .
۳. استعاذه که به معنای پناه آوردن به خداوند است. قرآن فرمان داده است که انسان از وسوسه شیطان به خدا پناه برد.
۴. پرهیزگاری و یاد خدا.
۵. پیروی از اولیای الهی.
۶. پاکیزگی و
طهارت .
۷. بازگشت به
فطرت .
۸. هوشیاری و پیروی از نیروی
عقل .
۹.
دعا .
۱۰. پرهیز از
رذائل اخلاقی همانند
تعصب ، جهالت، کینه توزی،
غرور ، ستمگری،
تکبر ، سرکشی در برابر حق و طمع.
فرهنگ شیعه، ج۱، ص۲۶۸، برگرفته از مقاله«راه‌های مقابله با شیطان».
