• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

راهب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





راهِب (به فتح راء و کسر هاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای كسی است كه از خدا مى‌ترسد.
رُهْبان (به ضم راء و سکون هاء) جمع آن می‌باشد.



راهِب به معنای كسی است كه از خدا مى‌ترسد.


به موردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نامه ۳۸

امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: «وَ جأَرْتُمْ جُؤارَ مُتَبَتِّلي الرُّهْبانِ» یعنی: (و همچون راهبان، زارى نماييد و براى نزديكى به حق و بالا رفتن درجات خود نزد او و آمرزش گناهانى كه ثبت شده و ماموران حق آن را نگهدارى مى‌كنند.) (شرح‌های خطبه: ) كه در گذشت.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۷۶.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۳، خطبه ۵۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۹۷، خطبه ۵۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه ۵۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۳، خطبه ۵۲.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۹۴.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۰۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۲، ص۵۹۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۱۸.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۳۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «راهب»، ج۱، ص۴۷۳.    






جعبه ابزار