رایه (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَاْیَه (به فتح راء و سکون الف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پرچم است. این ماده با صیغه مفرد و جمع ده مرتبه در
نهج البلاغه آمده است.
رَاْیَه به معنای پرچم است.
امام (صلواتاللهعلیه) درباره خودش فرموده:
««وَرَكَزْتُ فِيكُمْ رَايَةَ الاِْيمَانِ، وَوَقَفْتُكُمْ عَلَى حُدُودِ الْحَلاَلِ وَالْحَرَامِ»» (مگر پرچم ايمان را در بين شما نصب نكردم؟ و از حدود حلال و حرام آگاهتان نساختم؟)
(شرحهای خطبه:
)
امام (صلواتاللهعلیه) در مذمّت يارانش فرموده:
««إِنَّكُمْ وَاللهِ لَكَثِيرٌ فِي الْبَاحَاتِ، قَليِلٌ تَحْتَ الرَّايَاتِ»» «شما در ميدانها و محلهاى خالى زياد هستيد ولى تحت پرچمها و در جنگها كم مىباشيد.»
(شرحهای خطبه:
)
این ماده با صيغه مفرد و جمع ده بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رایه»، ص۴۸۸.