رجس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رِجْس (به کسر راء و سکون جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پليد و قذر است و جمع آن ارجاس می‌باشد. این واژه تنها يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
رِجْس به معنای پليد و قذر است و جمع آن ارجاس می‌باشد.
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره پاره‌اى از فتنه‌هاى بعد از خود فرموده:
«تَرِدُ بِمُرِّ الْقَضاءِ وَ تَحْلُبُ عَبيطَ الدِّماءِ وَ تَثْلِمُ مَنارَ الدّينَ وَ تَنْقُضُ عَقْدَ الْيَقينِ يَهْرُبُ مِنْها الاَْكْياسُ وَ يُدَبِّرُها الاَْرْجاسُ» يعنى «روى مى‌آورد با حكم تلخ، مى‌دوشد (مى‌ريزد) خون‌هاى تازه را، مى‌شكند ستون دين را، باز مى‌كند گره بقين را. اشخاص زيرک از آن مى‌گريزند و پليدها آن را تدبير مى‌كنند.»
(شرح‌های خطبه:
)
این واژه تنها يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رِجْس»، ج۱، ص۴۳۴.
