• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجل - به فتح راء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَجُل (به فتح راء و ضم جیم) از واژگان نهج البلاغه به معنای مرد و رجال جمع مردان است. از مشتقات این ماده در نهج البلاغه اِرْتِجال است که به چند معنى آمده است؛ از جمله سخن گفتن بدون مقدّمه و بدون آماده كردن. ارتجال فقط يک دفعه در «نهج البلاغه» آمده است.



رَجُل به معنای مرد و رجال جمع مردان است. اِرْتِجال نیز به چند معنى آمده است؛ از جمله سخن گفتن بدون مقدّمه و بدون آماده كردن. گويند: «ارْتَجَلَ‌ الكلامَ‌: تكلم بهِ‌ من غير ان يهيّئهُ‌»


امام (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرمايد: «النّاسُ أَبْناءُ الدُّنْيا وَ لا يُلامُ الرَّجُلُ عَلَى حُبِّ أُمِّهِ» (مردم فرزندان دنيا هستند و هيچ كس را بر محبّت مادرش نمى‌توان ملامت كرد.) (شرح‌های حکمت: )
آن حضرت در وصف مردگان می‌فرمايد: «وَ لكِنَّهُمْ سُقوا كأْساً بَدَّلَتْهُمْ بِالنُّطْقِ خَرَساً وَ بِالسَّمْعِ صَمَماً وَ بِالْحَرَكاتِ سُكوناً فَكَأَنَّهُمْ في ارْتِجالِ الصِّفَةِ صَرْعَى سُبات» يعنى «ليكن آن‌ها جامى به سر كشيده‌اند كه گويایى‌شان را مبدّل به لالى كرده و شنوایى‌شان را به كرى. حركاتشان را به سكوت. گویى آن‌ها در وصف اوّل و بدون دقّت، افتادگان خوابند (يعنى در اثر خواب به زمين افتاده‌اند).» (شرح‌های خطبه: )
صرعى به معنای زمين افتادگان و سبات به معنای خواب است.


اِرْتِجال فقط يک دفعه در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۳۸۰.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۳۵۷.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۱، حکمت۲۹۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۲۶، حکمت۳۰۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۵۲۹، حکمت۳۰۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۳، حکمت۳۰۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۱.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۱.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۴۹۱-۴۹۳.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۹۳-۳۹۴.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۰۹.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۳۸-۵۳۹، خطبه۲۲۰.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۳۲-۲۳۳، خطبه۲۱۶.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۳۹، خطبه۲۲۱.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۱، خطبه۲۲۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۹.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۵-۱۱۷.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۲۲.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۱۹-۲۲۰.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۵۰.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۳۸، خطبه۲۲۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَجُل»، ج۱، ص۴۳۵.    






جعبه ابزار