رجّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَجّ (به فتح راء و جیم مشدد) از
واژگان نهج البلاغه به معنای حركت دادن و حركت كردن است. از این لفظ سه مورد در «نهج البلاغه» به کار رفته است.
رَجّ به معنای حركت دادن و حركت كردن است: «رَجَّ الشيءَ رجّاً حرَّكهُ و تحرَّک.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره معاد فرموده:
«وَ جاءَ مِنْ أَمْرِ اللهِ ما يُريدُهُ مِنْ تَجْديدِ خَلْقِهِ أَمادَ السَّماءَ وَ فَطَرَها وَ أَرَجَّ الاَْرْضَ وَ أَرْجَفَها وَ قَلَعَ جِبالَها وَ نَسَفَها» «مى‌آيد از فرمان خدا آنچه مى‌خواهد از آفرينش جديد، حركت مى‌دهد آسمان را و مى‌شكافد آن را و زمين را حركت مى‌دهد و مى‌لرزاند و كوه‌هايش را بركنده و ريز ريز مى‌كند.»
(شرح‌های خطبه:
) در بعضى نسخه‌ها «رجّ» است به طور ثلاثى.
این لفظ دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَجّ»، ج۱، ص۴۳۳.
