رحا (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَحا (به فتح راء و حاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای آسياب است.
این واژه شش بار در
نهج البلاغه آمده است.
رَحا به معنای آسیاب است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه شقشقيّه فرموده:
«أَما وَالله لَقَدْ تَقَمَّصَها فُلانٌ وَ إِنَّهُ لَيَعْلَمُ أَنَّ مَحَلّیَ مِنها مَحَلُّ القُطْبِ مِنَ الرَّحا» «به خدا قسم ابوبكر پيراهن خلافت را به تن كرد، با آنكه مى‌دانست موقعيت من نسبت به خلافت مانند موقعيت محور و ميله آسياب است نسبت به آسياب.»
(شرح‌های خطبه:
)
آن حضرت درباره بعثت فرموده:
«حَتَّى أَراهُمْ مَنْجاتَهُمْ وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ فَاسْتَدارَتْ رَحاهُمْ وَ اسْتَقامَتْ قَناتُهُمْ» «تا اينكه آن حضرت محل نجاتشان را نشان داد و ديارشان را آماده كرد، آسياب زندگيشان به گردش افتاد و نيزه‌هايشان راست گرديد (كنايه از صلاح حال است).)
(شرح‌های خطبه:
)
این واژه شش بار در
نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَحا»، ج۱، ص۴۴۰.
