• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رحل - خورجین (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: رحل (ابهام‌زدایی).


رَحْل (به فتح راء و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ظرف است؛ مثل خورجين و انبان و نيز پالان شتر كه از «جهاز» كوچک باشد.
جمع آن رِحال (به کسر راء و فتح حاء) است.



رَحْل (بر وزن عقل) به معنای ظرف است؛ مثل خورجين و انبان و نيز پالان شتر كه از «جهاز» كوچک باشد.
جمع آن رِحال است.


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نامه ۲۹

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) آنگاه كه شنيد مردم بصره باز قصد شورش دارند چنين مرقوم فرمود: اگر مرا وادار كنيد كه بار ديگر به بصره برگردم، چنان مجازاتتان می‌كنم كه جريان جمل در مقابل آن مانند ليسيدن (انگشت) باشد: «فَها أَناذا قَدْ قَرَّبْتُ جيادي وَ رَحَلْتُ رِكابي وَ لَئِنْ أَلْجأْتُمونی إِلَى الْمَسيرِ إِلَيْكُمْ لاوقِعَنَّ بِكُمْ وَقْعَةً لا يَكونُ يَوْمُ الْجَمَلِ إِلَيْها إِلاَّ كَلَعْقَةِ لاعِق» يعنى «من الآن اسبم را به خود نزديک كرده و بر شترم رحل بسته‌ام و اگر ناچارم كنيد كه...» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - خطبه ۹۲

آن حضرت درباره علم خويش فرموده: «فَوَ الَّذي نَفْسی بِيَدِهِ لا تَسْأَلونی عَنْ شَيْء فيَما بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ السّاعَةِ وَ لا عَنْ فِئَة تَهْدی مائةً وَ تُضِلُّ مائةً إِلاّ نَبّأْتُكُمْ بِناعِقِها وَ قائِدِها وَ سائِقِها وَ مناخِ رِكابِها وَ مَحَطِّ رِحالِها وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَهْلِها...» (سوگند به كسى كه جانم در دست قدرت اوست، ممكن نيست از آنچه بين امروز تا قيامت واقع مى‌شود و نه درباره گروهى كه صد نفر را هدايت و يا صد نفر را گمراه كنند از من پرسش كنيد جز آن كه از دعوت كننده و رهبر و آن كس كه زمام اين گروه را به دست دارد و جايگاه خيمه و خرگاه و محلّ اجتماع آن‌ها و آنان كه از گروهى كشته مى‌شوند، يا به مرگ طبيعى مى‌ميرند (از همه اين‌ها) شما را آگاه مى‌سازم.) (شرح‌های خطبه: )
مُناخ محل خوابيدن شتر و محطّ الرحّال به معنای محل گذاشته‌ شدن پالان‌هاى شتران است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۹.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۳۸۰.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۲۷، نامه۲۹.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۴۱، نامه۲۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۸۹، نامه۲۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۰۹، نامه۲۹.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۰-۷۷۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۷۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۴۴۳-۴۴۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۵۸-۳۵۹.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۳.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۰۹-۲۱۰، خطبه۹۲.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۸۳، خطبه۹۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۳۷، خطبه۹۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۷، خطبه۹۳.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۲۲۲-۲۲۴.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۵-۷۶.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۴۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَحْل»، ج۱، ص۴۳۹-۴۴۰.    






جعبه ابزار