رهظ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رهْظ در
لغت به
عددی گفته میشود که از سه (و به قولی هفت) تا ده باشد.
جمع آن نیز ارهظ و اراهظ و ارهاظ و اراهیظ است.
این
کلمه بدون
نقطه یعنی «رهط» نیز آمده است و دراین صورت اگر
مضاف باشد، به معنی
قوم و
قبیله است، رهط الرجل یعنی قوم و قبیله و
نزدیکان آن
مرد. اگر مضاف نباشد، به معنی دستهای که بیشتر از ده تا چهل نفرند، خواهد بود، و
مترادف العتره نیز میباشد.
قرآن کریم در این زمینه میفرماید:
«وَ کانَ فی الْمَدینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فی اْلَارْضِ وَ لایَصْلِحُونَ»
«و در
شهر و
دیار لوط، نه قبیله بودند که در روی
زمین به
سرکشی و
طغیان پرداخته و هیچکاری را
اصلاح نمیکردند.»
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۶۹.
