• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رهم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: رهم (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))


رِهْم (به کسر راء و سکون هاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای دوایی است كه بر زخم بمالند.
مَرْهَم (به فتح میم و سکون راء و فتح هاء) نیز به این معنا است.
یک مورد از اين ماده در نهج‌ البلاغه آمده است.


رِهْم
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷۴.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۷۷.    
به معنای دوایی است كه بر زخم بمالند.
مَرْهَم نیز به این معنا است.

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۱۰۷

امام علی (علیه‌السلام) درباره رسول خدا (صل‌الله‌علیه‌و‌آله) فرموده: «طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ أَحْكَمَ مَراهِمَهُ، وَ أمْضى مَواسِمَهُ، يَضَعُ من ذلِكَ حَيْثُ الْحاجَةُ إِلَيْهِ»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۰۶، خطبه ۱۰۶.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه ۱۰۸.    
یعنی: «آن حضرت طبيبى است كه طبّ خود را به همه جا مى‌برد، مرهم‌هاى خويش را قوى كرده و داغ‌هاى خود را سرخ كرده، هر جا حاجت باشد مى‌نهد.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه ۱۰۸.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۴-۷۵.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۴، ص۵۲۰-۵۲۱.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۹۵.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۳.    
)

یک مورد از اين ماده در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷۴.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۷۷.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۰۶، خطبه ۱۰۶.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه ۱۰۸.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه ۱۰۸.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۴-۷۵.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۴، ص۵۲۰-۵۲۱.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۹۵.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۳.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۱، خطبه ۱۰۷.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رهم»، ج۱، ص۴۷۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 107 نهج البلاغه
جعبه ابزار