رهن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَهْن (به فتح راء و سکون هاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای گرو و وثيقه است.
رُهون (به ضم راء) جمع آن است.
رِهان (به کسر راء) هم به معنای گرو و وثيقه است.
اِرْتِهان (به کسر الف و سکون راء و کسر تاء) به معناى رهن گرفتن است.
رَهین (به فتح راء) به معناى گرو گذاشته شده و اخذ شده است.
رَهائن (به فتح راء) جمع آن است.
موارد زيادى از اين لفظ در
نهج البلاغه آمده است.
رَهْن به معنای گرو و وثيقه است.
رُهون جمع آن است.
رِهان هم به معنای گرو و وثيقه است.
اِرْتِهان به معناى رهن گرفتن است.
رَهین به معناى گرو گذاشته شده و اخذ شده است.
رَهائن جمع آن است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السلام) «الْحَجَرُ الْغَصيبُ في الدّارِ رَهْنٌ عَلى خَرابِها» یعنی: «سنگ مغصوب در خانه وثيقه خراب شدن آن است.»
(شرح‌های حکمت:
)
همچنین می‌فرماید:
«وَ الْمَرْءُ قَدْ غَلِقَتْ رُهونُهُ» یعنی: «و او در گِرو اين
اموال است»
(شرح‌های خطبه:
)
به اهل بصره فرموده:
«المُقيمُ بَيْنَ أَظْهُرِكُمْ مُرْتَهَنٌ بِذَنْبِهِ، وَ الشّاخِصُ عَنْكُمْ مُتَدارَكٌ بِرَحْمة مِنْ رَبِّهِ» یعنی:«اقامت كننده در ميان شما گرو گرفته شده است به گناهش، خارج شوند از ميان شما قرين گشته با رحمت خدا است.»
(شرح‌های خطبه:
)
خطاب به
دنیا فرموده:
«أَيْنَ الاُْمَمُ الَّذينَ فَتَنْتِهِمْ بِزَخارِفِكِ؟! هاهُمْ رَهائِنُ الْقُبورِ، وَ مَضامينُ اللُّحودِ» یعنی: «كجايند امّت‌هایی كه با زخارف خود آن‌ها را فريفته‌اى، آن‌ها فعلا گرو گذاشته درقبورند و نگه داشته شده در لحد هستند.»
(شرح‌های نامه:
)
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رهن»، ج۱، ص۴۷۴-۴۷۵.
