روع - به ضم راء (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مقالات مرتبط:
عناوین مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
.
رُوْع
(به ضم راء و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای عقل و قلب است. این ماده یک مرتبه در
نهج البلاغه
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
رُوْع
[۱]
قرشی بنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۱.
[۲]
طريحی، فخر الدين، مجمع البحرين ت-الحسینی، ج۴، ص۳۴۰.
(به ضمّ اول) به معنای قلب، عقل و ذهن میباشد. «الروع بالضم: القلب و قيل موضع الفزع منه، و الذهن و العقل»
[۳]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۴۶۰.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام (صلواتاللهعلیه)
در رابطه با غصب خلافت خويش فرموده:
««فَوَاللهِ مَا كَانَ يُلْقَى فِي رُوعِي، وَلاَ يَخْطُرُ بِبَالِي، أَنَّ الْعَرَبَ تُزْعِجُ هذَا الاَْمْرَ مِنْ بَعْدِهِ عَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَلاَ أَنَّهُمْ مُنَحُّوهُ عَنِّي مِنْ بَعْدِهِ»»
[۴]
السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۱-۷۴۰، نامه ۶۲.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۰، نامه ۶۲.
[۶]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۱، نامه ۶۲.
«به
خدا
قسم به عقلم نمىرسيد كه
عرب
امر خلافت را از
اهل بيت
آن
حضرت
منحرف كند و نه اينكه آنها خلافت را از من كنار خواهند كرد.»
[۷]
مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۷۰۵، نامه ۶۲.
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۶
(شرحهای نامه:
[۹]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۸.
[۱۰]
مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۱۱، ص۲۳۳.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۵۸.
[۱۲]
ابن ابیالحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۵۲.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
این ماده فقط يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۱۳]
السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۱-۷۴۰، نامه ۶۲.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۱.
۲.
↑
طريحی، فخر الدين، مجمع البحرين ت-الحسینی، ج۴، ص۳۴۰.
۳.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۴۶۰.
۴.
↑
السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۱-۷۴۰، نامه ۶۲.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۳۰، نامه ۶۲.
۶.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۱، نامه ۶۲.
۷.
↑
مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۷۰۵، نامه ۶۲.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۶
۹.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۸.
۱۰.
↑
مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين، ج۱۱، ص۲۳۳.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۵۸.
۱۲.
↑
ابن ابیالحديد، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۵۲.
۱۳.
↑
السيد الشريف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۷۴۱-۷۴۰، نامه ۶۲.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رُوع»، ج۱، ص۴۸۱.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نامه 62 نهج البلاغه
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری