ریق (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَیْق (به فتح راء و سکون یاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای حركت و ريختن آب است. این ماده شش مرتبه در
نهج البلاغه آمده است.
رَيْق (به فتح راء) به معنای حركت و ريختن آب، «رَاقَ الماءُ رَيْقاً: تردَّد و انصبّ»
و نيز به معنى
لمعان آيد: «رَاقَ‌الشيءُ: لمع»
و (به كسر راء) به معنى آب دهان است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف مردان حق فرموده است:
««وَبَقِيَ رِجَالٌ غَضَّ أَبْصَارَهُمْ ذِكْرُ الْمَرْجِعِ، وَأَرَاقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْـمَحْشَرِ»» «و ماند ذكر حال مردانی که ياد
آخرت چشمشان را بسته و خوف محشر اشك‌شان را ريخته است.»
(شرح‌های خطبه:
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره رشوه‌ای كه
اشعث بن قيس آورده بود فرمود:
««وَأَعْجَبُ مِنْ ذلِكَ طَارِقٌ طَرَقَنَا بِمَلْفَوفَة فِي وِعَائِهَا، وَمَعْجُونَة شَنِئْتُهَا، كَأَنَّمَا عُجِنَتْ بِريقِ حَيَّة أَوْ قَيْئِهَا»» «شگفت‌تر از جريان
عقيل آن كه يک نفر شباهنگ پيش ما آمد با حلوایى در ظرفش و با معجونى كه چنان مكروه داشتم گویى با آب دهان مار يا با استفراغ آن خمير شده بود.»
(شرح‌های خطبه:
)
از اين ماده شش مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،برگرفته از مقاله «ریق»، ج۱، ص۴۸۷.
