• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زبان حال

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زبان حال در واقع بیانگر احساسات یک فرد می باشد.




زبان حال همان مقتضاى حال است.

۱.۱ - معنای اصطلاحی زبان حال


زبان حال عبارت است از وضعیت ظاهرى و رفتارى شخص که بیانگر اندیشه یا احساس او باشد. یا آنچه که‏به طور ضمنى مى‏تواند اندیشه یا احساس کسى را بیان کند یا مناسب حالت روحى یا وضعیت ظاهرى او باشد.
[۱] فرهنگ بزرگ سخن.


۱.۲ - احکام زبان حال


از احکام آن در پاسخ به استفتائات سخن گفته‏اند.
ذکر مصائب اهل بیت علیهم السّلام در قالب زبان حال، در صورتى که شنوندگان یا بیشتر آنان بدانند که آنچه گفته یا ارائه مى‏شود حکایت حال است نه آنچه رخ داده، جایز است. البته اگر زبان حال، زبان حال مصائبى باشد که اتفاق نیفتاده یا با آنچه اتفاق افتاده و یا با صاحب مصیبت سنخیتى نداشته باشد، جایز نیست.
[۲] رسائل و مسائل ج۱،ص۲۴۵-۲۴۶.
[۳] مجمع المسائل ج۱، ص۲۶۶.

برخى گفته‏اند: در صورتى که قصد زبان حال گو از آنچه مى‏گوید بیان حال باشد، هرچند همه یا بعض شنوندگان، به زبان حال بودن آن واقف نباشند، جایز است.


 
۱. فرهنگ بزرگ سخن.
۲. رسائل و مسائل ج۱،ص۲۴۵-۲۴۶.
۳. مجمع المسائل ج۱، ص۲۶۶.
۴. صراط النجاة ج۲، ص۴۴۳.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۲۳۱.    




جعبه ابزار