زمان (منطق)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زمان، از
اصطلاحات علم منطق بوده و به کمّ متصل غير قار، و مقدار حرکت گفته می‌شود.
زمان، از
اصطلاحات علم منطق بوده و به کمّ متصل غير قار، و مقدار حرکت گفته می‌شود.
زمان،
مصداق منحصر
کمّ متصل غير قار (کمّى که اجزاى آن همه با هم يافت نمى‌شوند) است، چنان‌که
خواجه طوسى مى‌گويد: «کمّ متصل غير قار الذات يک نوع بود و آن زمان است ».
زمان، مقدار حرکت است و متى نسبت شيء متزمّن (زمان‌دار) است با زمان.
زمان به لحاظ مطابقت و عدم مطابقت با شيء داراى زمان دو قسم است:
۱- زمان حقيقى؛
۲- زمان غير حقيقى.
زمان حقيقى، زمانى است که دو طرف آن مطابق حال حدوث و فناي
شيء متزمّن باشد؛ مانند «بودن مردم در مدت عمر خود» و غير حقيقى، زمانى است بزرگ‌تر از آن؛ مانند «بودن مردم در هزاره فلان يا در دوره فلان»، و آن را «زمان عام» خوانند. چيز‌هاى بسياري مي‌توانند در يک زمان اشتراک داشته باشند، به خلاف مکان
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «زمان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۳۰.
