• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سارِب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سارِب: (وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ)
«سارِب» از مادّه‌ «سَرَب» (بر وزن ضرر) در اصل به معناى آب جارى است و سپس به انسانى كه دنبال كارى در حركت است گفته مى‌شود.



(سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ) (كسانى از شما كه به طور پنهان سخن بگويند، يا آشكار، براى او يكسان است؛ و نيز كسانى كه شبانگاه به طور مخفيانه حركت مى‌كنند، يا در روشنايى روز.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سرب (به فتحه سين و را)، به معناى در سرازيرى رفتن، روان شدن اشک، و نيز رفتن در هر راه می‌باشد، گفته می‌شود: سرب- سربا و سروبا بر وزن مر- مرا و مرورا اين چنين در مفردات آمده، و بنا به گفته صاحب مفردات، سارب كه كلمه مورد بحث است به معناى رونده در راه است، كه رفتن خود را علنى كند و پنهان ندارد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۱.    
۳. رعد/سوره۱۳، آیه۱۰.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۱۴۴.    
۵. رعد/سوره۱۳، آیه۱۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۲۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۰۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «سارِب»، ص۲۷۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره رعد | لغات قرآن




جعبه ابزار