• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سحیم بن وثیل ریاحی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سحیم بن وثیل ریاحی یربوعی حنظلی تمیمی (م حدود ۶۰ هـ)، از شاعران معروف دوران جاهلیت و اسلام بود.


سحیم بن وثیل بن عمرو ریاحی یربوعی حنظلی تمیمی، از قبیله بنی ریاح بن یربوع و رئیس قوم خود بود
[۱] ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۶، ص۸۶.    
و از شعرای معروف دوران جاهلیت و اسلام به شمار می‌رفت که فرزندش جابر بن سحیم قصیده مفرده‌ای از وی روایت کرده است.
[۲] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۶۵.

حدود چهل سال از عمر خود را در دوران جاهلیت،
[۳] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۳، ص۲۰۷.    
و حدود چهل یا شصت سال از عمرش را در اسلام سپری کرد.
[۴] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۶۴.
[۵] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۴۸.    
او با قربانی‌کردن شتر، می‌کوشید بر غالب بن صعصعه، پدر فرزدق فخر جوید. هنگامی که این خبر به حضرت علی (علیه‌السّلام) رسید، به حرمت قربانی سحیم فتوا داد.
[۶] ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۶، ص۸۶.    
[۷] ابن‌حزم، علی بن احمد، جمهرة انساب العرب، ص۲۲۷.

اخلاق او تند و بدوی بود
[۸] جمحی، محمد بن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۵۷۷.    
و دارای اخبار و حکایاتی با زیاد بن ابیه می‌باشد.
[۹] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۳، ص۲۰۷.    


از جمله آثار سحیم بن وثیل دیوان صغیر و قصیده نونیه می‌باشد که مشهور است.
[۱۰] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۶۵.


سحیم بن وثیل پس از صد سال عمر، در سال ۴۰ یا حدود ۶۰ هـ درگذشت.
[۱۱] زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۷۹.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۸، ص۱۱۸۹۸.
[۱۳] قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۱، ص۲۴۶.
[۱۴] قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۵۲-۵۴.
[۱۵] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۵۹۳.    
[۱۶] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، قاموس المحیط، ج۴، ص۶۳.    
[۱۷] ابوالقاسم آمدی، حسن بن بشر، المؤتلف و المختلف، ص۱۷۵.    
[۱۸] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۲.    
[۱۹] ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۶، ص۱۵۱.    
[۲۰] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۶، ص۱۳۲.    


۱. ↑ ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۶، ص۸۶.    
۲. ↑ سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۶۵.
۳. ↑ ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۳، ص۲۰۷.    
۴. ↑ سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۶۴.
۵. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۴۸.    
۶. ↑ ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۶، ص۸۶.    
۷. ↑ ابن‌حزم، علی بن احمد، جمهرة انساب العرب، ص۲۲۷.
۸. ↑ جمحی، محمد بن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۵۷۷.    
۹. ↑ ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۳، ص۲۰۷.    
۱۰. ↑ سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۶۵.
۱۱. ↑ زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۷۹.    
۱۲. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۸، ص۱۱۸۹۸.
۱۳. ↑ قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۱، ص۲۴۶.
۱۴. ↑ قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۵۲-۵۴.
۱۵. ↑ ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۵۹۳.    
۱۶. ↑ فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، قاموس المحیط، ج۴، ص۶۳.    
۱۷. ↑ ابوالقاسم آمدی، حسن بن بشر، المؤتلف و المختلف، ص۱۷۵.    
۱۸. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۲.    
۱۹. ↑ ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۶، ص۱۵۱.    
۲۰. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۶، ص۱۳۲.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۵۴، برگرفته از مقاله «سحیم بن وثیل ریاحی».



جعبه ابزار