• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سخر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مقالات مرتبط: تسخیر (مفردات‌قرآن)، (مقالات مرتبط).

تَسْخِير (به فتح تاء و سکون سین) از واژگان نهج البلاغه به معنای رام كردن و مطيع كردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه درباره حضرت سليمان (علیه‌السلام) استفاده کرده است. این کلمه پنج بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


تَسْخِير
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۲۱.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۲۶.    
به معنای رام كردن و مطيع كردن است.

حضرت علی (علیه‌السلام) درباره سليمان (علیه‌السلام) فرموده: «فَلَوْ أَنَّ أَحَداً يَجِدُ إلَى الْبَقَاءِ سُلَّماً... لَكَانَ ذلِكَ سُلَيْمانُ بْنُ دَاوُدَ (عليه‌السلام) الَّذِي سُخِّرَ لَهُ مُلْكُ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۸، خطبه ۱۷۷.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۶۲، خطبه ۱۸۲.    
(اگر راهى به سوى بقا و جاودانگى يا جلوگيرى از مرگ وجود داشت، حتماً «سليمان بن داوود عليه‌السلام» آن‌ را در اختيار مى‌گرفت، چرا كه خداوند حكومت بر جنّ و انس.)
[۶] مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۴۰۷، خطبه ۱۸۲.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱۰.    
[۹] مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۷، ص۶۰.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۲۹.    
[۱۱] ابن ابي‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۹۲.    
)

این کلمه پنج بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۲۱.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۲۶.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۸، خطبه ۱۷۷.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۶۲، خطبه ۱۸۲.    
۶. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۴۰۷، خطبه ۱۸۲.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۰.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱۰.    
۹. ↑ مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام اميرالمومنين، ج۷، ص۶۰.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۲۹.    
۱۱. ↑ ابن ابي‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۹۲.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سخر»، ج۱، ص۵۲۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 182 نهج البلاغه
جعبه ابزار