• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سرانجام یهود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سرانجام یهود، از روایات چنین به دست می‌آید که خداوند، به وسیله ایرانیان، زمینه ظهور قائم را فراهم می‌کند و مقاومت یهود در برابر مسلمانان، در چند نوبت است که نابودی نهایی یهود، به دست حضرت مهدی (علیه‌السّلام) است. زیرا یکی از دشمنان خطرناک حضرت مهدی (علیه‌السّلام) و یارانش، یهود است.



یکی از دشمنان خطرناک حضرت مهدی (علیه‌السّلام) و یارانش، یهود است؛ خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: «همانا شدیدترین مردم، در دشمنی با آنان که ایمان آورده‌اند، یهودیان و مشرکان هستند.»
چنان‌که از بعضی روایات استفاده می‌شود، سفیانی سخت‌ترین دشمن امام زمان (علیه‌السّلام) از جانب غربی‌ها و یهود حمایت می‌شود. اساساً سفیانی را برای حمایت از مرزهای اسرائیل و سرکوب نیروهای انقلابی، روی کار می‌آورند تا اربابان او از خطر حمله سپاه خراسانی و یاوران مهدی (علیه‌السّلام) که برای آزادی قدس، به حرکت آمده‌اند در امان باشند. در آیاتی از سوره مبارکه اسراء چنین آمده است: «ما به بنی‌اسرائیل در کتاب تورات اعلام کردیم که دوبار در زمین، فساد خواهید کرد و برتری‌جویی بزرگی خواهید نمود؟ هنگامی‌که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان پیکارجوی خود را بر ضدّ شما می‌انگیزیم (تا شما را سخت در هم کوبند؛ حتّی برای به دست آوردن مجرمان)، خانه‌ها را جستجو می‌کنند و این وعده‌ای است قطعی؟ سپس شما را بر آنها چیره می‌کنیم و شما را به وسیله دارایی‌ها و فرزندانی کمک می‌کنیم و نفرات شما را بیشتر قرار می‌دهیم؟ اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می‌کنید؛ و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید و هنگامی‌که وعده دوم فرا رسد، آنچنان بر شما سخت خواهند گرفت که آثار غم و‌ اندوه در صورت‌هایتان ظاهر می‌شود؛ داخل مسجد الاقصی می‌شوند همان‌گونه که بار اوّل وارد شدند؛ و آنچه را زیر سلطه خود می‌گیرند، درهم می‌کوبند.»
امام صادق (علیه‌السّلام) در تفسیر «بندگان پیکارجوی خود را بر ضدّ شما می‌انگیزیم.» فرمودند: «آنان کسانی هستند که خداوند، قبل از ظهور قائم، آنها را برمی‌انگیزد و آنان، دشمنی از دشمنان آل پیامبر را فرا نمی‌خوانند مگر اینکه او را به قتل می‌رسانند.»
[۳] حویزی، علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۱۳۸.

عیاشی در تفسیر خود، از امام باقر (علیه‌السّلام) روایت کرده که حضرت، پس از تلاوت آیه «بعثنا علیکم عباداً لنا.» فرمودند: «او، قائم و یاران اویند که دارای قوّت و نیروی زیادی هستند.»
[۴] حویزی، علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۱۳۸.
از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که آن حضرت، آیه شریفه فوق را تلاوت فرمود؛ یکی از یاران عرض کرد: فدایت شوم! اینها چه کسانی هستند؟ حضرت سه مرتبه فرمود: «به خدا قسم! آنان اهل قم هستند.»


بنا به ظاهر روایات موجود در منابع شیعه و سنّی، مراد از نبرد مسلمانان با یهود در آخرالزّمان، همین نبرد است؛ چنان‌که از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده که فرمودند: «قیامت برپا نمی‌شود، مگر آنکه بین مسلمانان و یهود، کارزاری رخ می‌دهد؛ به گونه‌ای که مسلمانان، همه آنها را به هلاکت می‌رسانند، تا جایی که اگر شخصی یهودی (محارب) در پشت صخره یا درخت، پنهان شود، آن سنگ و درخت به صدا درآید و گوید: ‌ای مسلمان! این یهودی (محارب) است که در پناه من مخفی شده، او را هلاک کن! »
[۶] احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۲، ص۴۱۷.
[۷] موسسه المعارف الاسلامی، معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص۳۱۲.
از روایات یادشده به دست می‌آید که خداوند، به وسیله ایرانیان، زمینه ظهور را فراهم می‌کند و مقاومت یهود در برابر مسلمانان، در چند نوبت است که نابودی نهایی یهود، به دست حضرت مهدی (علیه‌السّلام) است.


بیرون آوردن تورات اصلی، از غار انطاکیه و کوهی در شام و فلسطین و دریاچه طبریّه، توسط حضرت مهدی (علیه‌السّلام) و استدلال آن حضرت بر یهودیان نیز، نمونه‌ای از برخوردهای فرهنگی است که در مقام ارائه برهان، از آن استفاده می‌شود. از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده که فرمود: «تورات و انجیل را از سرزمینی که انطاکیه نامیده می‌شود، بیرون می‌آورد.»
[۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۲۵.
حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «صندوق مقدّس، از دریاچه طبریّه به دست وی آشکار می‌شود و یارانش آن را آورده و در پیشگاه او در بیت‌المقدّس قرار می‌دهند و چون یهودیان آن را مشاهده نمایند، جمعیّت زیادی از آنها اسلام می‌آورند که حدود سی‌هزار هستند.»
[۹] موسسه المعارف الاسلامی، معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص۳۴۴.



۱. مائده/سوره۵، آیه۸۳.    
۲. اسراء/سوره۱۷، آیه۴۷.    
۳. حویزی، علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۱۳۸.
۴. حویزی، علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۱۳۸.
۵. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۶۰، ص۲۱۶.    
۶. احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۲، ص۴۱۷.
۷. موسسه المعارف الاسلامی، معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص۳۱۲.
۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۲۵.
۹. موسسه المعارف الاسلامی، معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص۳۴۴.
۱۰. سید بن طاووس، الملاحم و الفتن، ص۶۹.    



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «امام زمان (ع) و سرانجام یهود»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۱/۹.    



جعبه ابزار