سهل بن زیاد آدمی‌رازی (خام)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آدَمي، ابوسعيد سهل بن زياد آدمي رازي (د ح ۲۵۵ق/۸۶۹م)، از محدثان شيعه كه روايات بسياري نقل كرده است. وي محضر امام جواد، امام هادي و امام عسكري (ع) را درك كرده است. صدوق (د ۳۸۱ق/۹۹۱م)، نجاشي (د ۴۵۰ق/۱۰۵۸م) و شيخ طوسي (د ۴۶۰ق/۱۰۶۹م) او را ضعيف‌الرّوايه شمرده‌اند. مدتي در قم زيست، اما احمد بن محمد بن عيسي اشعري وي را كذّاب و غالي خواند و از قم بيرون راند. از آن پس او در ري مي‌زيست. نام او در اسنادِ بيش از ۳۰۰،۲ روايت ذكر شده است. از نوشته‌هاي او دو كتاب التّوحيد و النّوادر را نام برده‌اند.
منابع:
(۱)ابن نديم، محمد بن اسحاق، فهرست، ترجمه رضا تجدّد، تهران، ابن‌سينا، ۱۳۴۶ش، ص ۴۰۹؛
(۲)برقي، احمد بن ابي عبدالله، كتاب الرجال، به كوشش جلا‌ل‌الدين حسيني ارموي، دانشگاه تهران، ۱۳۴۲ش، ص ۴۶۰؛
(۳)خويي، ابوالقاسم، معجم رجال الحديث، بيروت، دارالزهراء، ۱۹۸۳م، ۸/۳۳۷؛
(۴)دانشنامه ايران و اسلام؛
(۵)طوسي، محمد بن حسن، فهرست، به كوشش محمود راميار، دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱ش، ص ۱۳۸؛
(۶)كحاله، عمررضا، معجم المؤلفين، بيروت، داراحياء التراث العربي، ۴/۲۸۴؛
(۷)مدرس، محمدعلي، ريحانه الادب، تبريز، ۱۳۴۶ش، ۱/۴۴.
