• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَرَب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سَرَب: (سَبيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَباً)
«سَرَب» (بر وزن جَرَب) به گونه‌اى كه راغب در مفردات گويد، به معناى راه رفتن در سراشيبى است.



(فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَبًا) (ولى هنگامى كه به محل تلاقى دو دريا رسيدند، ماهى خود را كه براى تغذيه همراه داشتند فراموش كردند؛ و ماهى راه خود را در دريا پيش گرفت.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سرب به معناى مسلک و مذهب است. سرب و نفق عبارت است از راهى كه در زير زمين كنده شده و از نظر عموم پنهان است. گويا راهى را كه ماهى موسی پيش گرفته و به دريا رفت تشبيه به نقبى كرده كه كسى‌ پيش بگيرد و ناپديد شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۱.    
۳. کهف/سوره۱۸، آیه۶۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۵۲۴.    
۵. کهف/سوره۱۸، آیه۶۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۰۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۷۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۴۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۹۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۴۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «سَرَب»، ص۲۹۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره کهف | لغات قرآن




جعبه ابزار