• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَمْک (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سَمْك:(سَمْكَها فَسَوَّاها)
«سَمْك» (بر وزن سقف) در اصل، به معناى ارتفاع و بلندى است و به معناى سقف نيز آمده است. در تفسير «کبیر فخر رازی» آمده هر گاه بلندى چيزى را از سمت بالا به پايين اندازه‌گيرى كنند، عمق‌ ناميده مى‌شود و هر گاه از سمت پايين به بالا اندازه‌گيرى كنند، سمكک ناميده مى‌شود.



(رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا) (سقف آن رابرافراشت و آن را نظام بخشيد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى سقف آسمان و نقطه مرتفع آن را بلند كرد، و منظور از تسويه آسمان، ترتيب اجزاى آن، و تركيب آن است، تا هر جزئى در موضعى كه حكمت اقتضاء دارد قرار گيرد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. نازعات/سوره۷۹، آیه۲۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۷۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۱۰۸.    
۵. نازعات/سوره۷۹، آیه۲۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۸۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۰۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۹۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۵۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۸۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، برگرفته از مقاله «سَمْک»، ص۳۰۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نازعات | لغات قرآن




جعبه ابزار